Kakalı Bez Basket Turnuvası

En son ne zaman kesintisiz uyuduğunuzu hatırlamıyor musunuz?

Sıcak yemek ve kahvenin ne demek olduğu hakkında fikriniz kalmadı mı?

Rüyalarınız bile eksik kalan işlerinizi hatırlatmak üzere kurgulanmış en saçmasından bilim kurguya mı dönüşüyor?

Gözünüzün önünde çişli, kakalı bezler mi uçuşuyor?

Kendinizi sürekli "Acaba önce hangisini yapsam" sorusuyla cebelleşirken mi buluyorsunuz?

"Aynaya bakmak" sizin için bir masal adı kadar uzak ve hayali mi geliyor?

Hiçbir şey yapmadığı gibi bir de sürekli dalga geçer gibi "uykusuz kalıyorummmmm" diye homurdanan ve çocuğun gelişiyle içindeki öküzü gün yüzüne taşıyan koca kişisinin şaşkınlığını mı yaşıyorsunuz?

ve daha çocuksuz hayatta akla hayale gelmeyen bir dolu saçmalık hayatının sinir bozucu gerçeği haline gelmişken siz yine de her günün sonunda KEŞKE değil de İYİKİ mi diyorsunuz?

Annelik kurumunun yegane üyesi olarak Hoşgeldin Taze Anne! :)

Birçoğumuz aynı dertlerden müzdaribiz hadi itiraf edelim!

7 buçuk aylık annelik maceramda henüz gelebildiğim noktada tek eğlencem minik kelebeğimin çişli kakalı bezleriyle evin sabit bir köşesine koyduğum özel çöp kutusuna basket atmak. :)

Yanlış duymadın!

Her defasında değişik bir noktadan atıp "tam isabet" diye çığlık atan bi manyak hayal et şimdi!

Heh işte o ben oluyorum.

Tek kişilik dev kadro olarak evde turnuva dahi düzenledim de kimsenin haberi yok. Saçmalık demeyin "anne olunca anlarsın" derim bedduaya girer sonra... :)

7 aydır kendime vakit ayır(a)mamak ve eğlence adına bebeğimi türlü şebekliklerle güldürmek dışında hiçbir faaliyette bulunmamak biraz çarpmış olabilir.

Tam bir anne sütü sever ve yemek de sever bir bebek sahibi olunca(çok şükür ki) besin kaynağı olarak çok uzaklaşamıyorsun haliyle.

Ama en kısa zamanda mesela yarın(pazar) bu durumu biraz değiştirmeyi düşünüyorum. Eylemcik babaanneye postalanacak (postalanacak dediysem de uzağa değil hemen üst kata)

birkaç saatçik ve biz koca kişisiyle baş başa (artık ne kadar olursa) dışarı çıkacağız. Plan bu tabi uygulayabilirsem.

Sonuç ne olacak bakalım. Duruma göre yine buradan yazacağım bakalım nasıl bir duyguymuş kendine vakit ayırmak bir hatırlayayım.

Ufkum açılsın azıcık yahu. Haaaaa sakın bunları okuyup çocuk yapmaktan vazgeçeyim demeyin. Her şeyi daha anlamlı kılan kelebeğim Eylem Naz'ım iyiki var iyiki doğurmuşum minnoşumu. :)

Sakın bu güzel hissi ertelemeyin derim her şeye rağmen...

Sevgiyle Kalın...